Âşık Veysel Şatıroğlu Hayatı/ Âşık Veysel Şatıroğlu Hayatı LİFE

Âşık Veysel Şatıroğlu Hayatı ve Şiirleri
25 Ekim 1894'te Sivas'ın Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünde dünyaya geldi. 21 Mart 1973'te yine Sivrialan'da yaşamını yitirdi. Çocukken çiçek hastalığı yüzünden bir gözünü, daha sonra bir kaza sonucu diğer gözünü kaybetti. Saz çalmayı öğrendi. Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Emrah, Dadaloğlu gibi halk ozanlarından etkilenerek türkü yorumu ve sazda ustalaştı. İki kez evlendi. 7 çocuğu oldu. Anadolu'yu kent kent dolaşıp şiirlerini sazıyla seslendirdi. Köy Enstitüleri'nde saz ve halk türküleri dersleri verdi. Ölüm nedeni akciğer kanseri. En güzel şiirlerinden bazılarını ölümünden hemen önce yazdı. Şimdi Şarkışla'da her yıl adına bir şenlik yapılır. Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Tekniği gösterişsiz ve nerdeyse kusursuzdur. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de var. Şiirleri, Deyişler (1944), Sazımdan Sesler (1950), Dostlar Beni Hatırlasın (1970) isimi kitaplarında toplandı. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri (1984) adıyla eserleri tekrar yayınlandı.

 ---------------------------------------------------



Asik Veysel Life and Poems of Şatıroğlu
He was born 25 October 1894 in the village of Sivas Sivrialan Şarkışla district. Died 21 March 1973 Sivrialan'da again. One eye due to smallpox as a child, then the other lost an eye in an accident. Instrument learned to play. Yunus Emre, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Emrah, from folk songs inspired by poets and band master of the locals as Dadaloğlu. Was married twice. Was the seventh child. Sazıyla sang the poems of wandering from city to city in Anatolia. Village Institutes taught instrumental and folk songs. Cause of death was lung cancer. Some of the most beautiful poems I wrote just before his death. Is a festival every year in the name of Şarkışla'da now. Turkish straight forward. Uses language skillfully. Technique unpretentious and almost flawless. Joie de vivre of sadness, despair, optimism is teeming with poetry. Nature, social events, religion and politics, there are subtle criticism leveled poems. Poems, sayings (1944), Sazımdan Sounds (1950), Friends Remember Me (1970) collected the books of my job. After the death of all the Poems (1984) re-issued in the name works.